Arzular 0 Gerçekler 5

Ali Kaya Soysal

Beşiktaş Şampiyonlar Liginde ilk 16 lara kalırken çok iyi futbol oynamıştı, ancak kuralar çekildiğinde şanssız bir şekilde dişine göre rakipler varken dünyanın en büyüklerinden birine düştü. Bayern München’e. Buna rağmen futbol oyununda var olan sürprizlere dayanarak şansı olabilirdi, bunun içinde  özgüvene ihtiyacı vardı, fakat  teknik direktörünün maçtan bir gün önceki basın toplantısında "mucize" kelimesini dile getirmesiyle bence mental açıdan maçı baştan kaybetti...

Evet, zordu rakip Şampiyonlar Ligi gediklisi "Bavyera Münih" idi, üstelik 16. dakikada Vida’nın atılmasıyla 10 kişi kalınmıştı, iş daha da zorlaşmıştı, kaldı ki maç 11 e 11 oynanırken bile Fabri’nin kurtarışları olmasa rahatlıkla 0-2 ye gelinebilirdi... Birkaç dakika sonra Beşiktaş ilk ve son gol pozisyonuna Love ile girdi, bence maçın kırılma noktasıydı ve o saniyeden sona kadar Bayern resmen tek kale oynadı...

Fabri’nin harika bir gecesinde olması, Şenol Güneş’in 55'de takımın tek gol ümidi olan Love’ı oyundan alıp Tosiç’i sokması ve bununla da yetinmeyip sağ bek ile sol beki değiştirmesi gibi saçmalıklarını ancak bu kadar engelleyebilirdi...

Sonuç olarak sahaya yansıyan skor her ne kadar maçtan birkaç saat önce ABC'de yazdığım satırlardaki "gerçeklere" uysada, Beşiktaş kadrosunun insanlara sunduğu "arzulara" yetmedi...

Dolayısıyla, Fikret Orman’a ve diğer "büyük" kulüplerin başkanlarına sesleniyorum, taraftarlarınıza şirin gözükmek amacıyla "dünya kulübü olacağız" palavrasını artık bırakın lütfen. Planı sistemi, öngörüsü olamayan sizlerin manasız çabaları sadece "mikro" düzeyde başarılı gibi gözükür, ama "eeeey Almanya" gelir, bir "German tokadı" akşeder, "titreyip kendimize dönmemize" yetermi, şüpheliyim...