İmamoğlu Almanya'da mülteci eleştirisinde bulundu: "Mülteciye de İstanbulluya da haksızlık"

İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Başkanı Ekrem İmamoğlu, Almanya'da ATİAD üyeleriyle bir araya gelmiş olduğu toplantıda, "2,5 milyona yakın mülteci var İstanbul'da. 2,5 milyon ne demek biliyor musunuz? 16 milyon resmi nüfusun neredeyse yüzde 17-18’i demek. Böyle bir artış olamaz. Doğru değil. Mülteciye de haksızlık, İstanbulluya da haksızlık," ifadelerini kullandı.

İmamoğlu, Almanya'nın Düsseldorf şehrinde Avrupa Türk İş İnsanları ve Sanayicileri Derneği üyeleriyle buluştu. Toplantı, bir Türk girişimcinin restoranında gerçekleşti ve ATİAD Yönetim Kurulu Başkanı Aziz Sarıyar ile Türkiye Cumhuriyeti Düsseldorf Başkonsolosu Ali İhsan İzbul da konuşma yapanlar arasındaydı.

Toplantıda İmamoğlu’na, Türkiye ve dünyadaki mülteci sorununa ilişkin görüşleri soruldu. İmamoğlu, mülteci akınının artmasının temel nedeninin Avrupa ve hükümetlerin yanlış politikaları olduğunu vurguladı. 2015 yılında Fransa'nın Nice şehrinde katıldığı bir toplantıda dile getirdiği sözlerine atıfta bulunduğu konuşmasında, sorunun çözümsüzlüğünde Avrupa'nın politikalarının rol oynadığını belirtti:

"Eurocities’in bir toplantısında, şunu söyledim, ‘Bakın; mülteci meselesini Avrupa'dan şöyle izlediğinizi görüyorum. ‘Türkiye, bu konuda duvar olsun. Oradan geçmesin de ne olursa olsun.’ Bir; insani değil mülteciler adına. İki; Türkiye, böyle bir ülke değil. Hiçbir ülke böyle olamaz. Hiçbir ülkeyi böyle bir haksızlığa tabi tutamayız. Mülteci meselesi, evrensel bir sorundur, global bir sorundur. Kaynağı açlık olabilir, susuzluk olabilir, iklim krizi olabilir. Daha kötüsü, savaş olabilir. Böyle bir ortamda göç eden insanları, ‘Barışı nasıl oraya getirebiliriz’ ya da ‘Suyu nasıl oraya getirebiliriz’ ya da ‘Açlığı orada nasıl sona erdirebiliriz’ diye düşünmek zorunda olan ülkeler iken, ne yazık ki Türkiye'yi, ‘Şu kadar para verelim ve mültecileri orada tutun’ pazarlığı yapılan ülke haline getirdiniz. Ve bu konuda Türkiye Cumhuriyeti Devleti, hükümeti, kötü sınav vermiştir. Meseleye bu seviyede tutarak, mültecilerin gelişini alkışlamış ve alkışlattırmıştır. Bu olmaz.

2,5 milyona yakın mülteci var İstanbul'da. Yani 10 senelik faturadan bahsediyoruz. 10 senede 2,5 milyon ne demek biliyor musunuz? 16 milyon resmi nüfusun neredeyse yüzde 17-18’i demek. Böyle bir artış olamaz. Doğru değil. Mülteciye de haksızlık, İstanbulluya da haksızlık. Şimdi bu bir durum tespiti. Yani geçmişe dair bu durum tespitini yapmazsak, bugünün insanlarını farklı yorumlarız ve farklı yerlerde yargılarız. Ama yeniden söylüyorum; insanlık dışı tariflerle, şiddeti öne koyan anlayışla mülteci meselesini tariflemeye çalışanlara da karşıyım. Altını net çizeyim fakat şunu da söyleyeyim, Bunu niye anlattım Nice’deki toplantıda? Aynen bu konuşmayı yaptım, ‘Bu yanlıştır’ diye Avrupa'daki tüm kent belediye başkanlarının yüzüne. Kalktı o dönemde, işte iktidar partisiyle aynı partiden bir belediye başkanı, ‘Biz Osmanlı'nın torunlarıyız. Biz herkese kucak açarız. Gelirler.... Haydi… Bir Mehter Marşı eksikti. Böyle bir konuşma yaptı. Konuşması bitti. Dedim, ‘Kardeşim sen ne diyorsun Allah aşkına? Sen, kendi ilçende seçim konuşması mı yaptın, Avrupalıyla bir problemin çözümüne dair teknik bir konuşma mı yaptın? Ne konuşması yaptın’ dedim."

"ÜLKEMİZİ BÜYÜK BİR MESELE YUMAĞIYLA KARŞI KARŞIYA BIRAKMIŞTIR"

"Meseleyi bu seviyeye evirerek, şu anda ülkemizi büyük bir mesele yumağıyla karşı karşıya bırakmıştır ve bu son 10-11-12 senenin faturasıdır. Artık ülkemizde kaç milyon düzensiz göçle gelen insan vardır, bilmiyoruz. Efendim, bunu şu şekilde tanımlayanlar var, ‘Bak onlar olmasaydı, tekstil sektöründe biz işçi bulamazdık, bilmem ne sektöründe işçi bulamayanlar var.’ Böyle bir tarif olabilir mi? Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin çalışan insana ihtiyacı var ise, gider, nasıl Almanya anlaşmayla Türkiye'den, Yunanistan'dan, başka ülkelerden iş gücü talebinde bulunmuş oldu; sen de gidersin, ne bileyim Türkmenistan'dan geldi, işte Afganistan’dan iş gücü talebinde bulunursun, resmi iş gücünü ülkende çalıştırırsın. İş gücünü bir ülkeye getirmenin hem evrensel hem ülke hukukunda yeri var. Bunda birtakım hafifletmeler yaparsın, farklı uygulamalar yaparsın, getirirsin. Ama Türkiye'de, gelecekte hesabını veremeyecekleri kötü bir uygulamayla, ardına kadar kapıyı açarak ve de altını çizeyim, Suriye'de veya Irak'ta başta olmak üzere, orada yaşanan birtakım karışıklıkları, Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin dünyadaki dış ilişkilere bakışına ters bir biçimde, iç işlerine müdahale edecek şekilde yöneterek, göçü de tetiklemişiz."

Bir ülkenin iç işlerine karışılamayacağını vurgulayan İmamoğlu, "Ama orada bir yanlış var ise, evrensel hukuk çerçevesinde tepkini gösterirsin o ayrı bir şey. Kendi güvenliğiyle ilgili bir tehdit var ise, güvenlik tehdidini ortadan kaldıracak tedbirler alırsın, o ayrı bir şey. Ama biz bu çizgiyi aşarak, başka bir evrede dış politika yöneterek, yürüterek göçü de tetikleyen bir duruma getirdik. Bakınız çocuk, kadın, genç, yaşlı onlar da mutlu değil, çoğu kadın ve çocuk olmak üzere. Türkiye'miz de bu anlamda mutsuz. Şimdi bugünün dünyasında, bugünün Türkiye'sinde bu problemi, çok evrensel bir biçimde ele alarak, farklı platformlara taşıyarak ve altını çizerek söylüyorum; Türkiye'yi, 'Orta Doğu'yla aramızda bir duvar olsun, kalanlar orada kalsın, buraya geçmesin bizlere yeter...' Böyle bir şey olmaz. Zaten olmadı da. Başaramazsın. Başarılamadı da yani. Aynı şekilde o mülteci akını, şimdi Avrupa'nın sokaklarında da var. İtalya'da da var, Fransa'da da var, Almanya'da da var. Bu bağlamda evrensel zemine taşıyarak, dünyanın farklı kurumlarında bu işi tartıştırarak çözüm bulmamız gereken bir konudur. Ama dediğim gibi, bir insanı konuşuyoruz. Kaldı ki biz sokak canlısını da düşünmek zorundayız. Başka şeyi de düşünmek zorundayız. Ama insanı konuşuyoruz. Çocuğu konuşuyoruz. Kadını konuşuyoruz. Yani kolay değildir. Öyle atıp tutmakla, asıp kesmekle bu işler olmuyor."

"ALMANYA TÜRKİYE'Yİ KISKANIYOR MU?"

İmamoğlu, "Almanya, Türkiye’yi kıskanıyor mu" şeklindeki soruya da şu cevabı verdi:

"Ben tabii Almanlar arasında bir anket yaptırmadım, bizi kıskanıyorlar mı diye. Kesinlikle bir kere kıskanılacak bir topraklarda yaşıyoruz. Türkiye'miz cennet. Başka bir ülke. Ama biz ülkemizin, o toprakların, o cennet vatanın hak ettiği değerde bir yönetimle ya da orayı koruyan, geliştiren, dünya ölçeğinde hak ettiği yere taşıyan bir seviyeye taşıma mevzusunda başarılı olamadık. Bunu kabul edelim. Yani bugün 8 bin dolarlarda, 9 bin dolarlarda kişi başı milli geliri konuşuyorsak, bizim suçumuz var. Yakışmıyor o topraklara. Halbuki bizim topraklarımız paranın ilk defa gezdiği topraklar, basıldığı yer. Ticaretin ilk defa yapıldığı yer. Sadece o mu? Kültürün, sanatın, dilin, yazının icat edilmiş olduğu yerdeyiz biz. Doğusuyla, batısıyla, güneyiyle, kuzeyiyle felsefenin, tarihte ne var ise aslına bakarsak var olduğu yerde yaşıyoruz. Dünyada başka bir örneği yok.

Ama bugün 8 bin dolar, 9 bin dolar kişi başı gelir… Ya da ilk 500 üniversite arasına üniversite sokamıyorsak, bilimde, icatta ya da patentte, teknolojide, sanayide, eğitimde, kültürde, sanatta milletçe hak ettiğimiz yerde değiliz. O bakımdan, yapacak çok işimiz var. Sorumluyuz. Cumhuriyet'e sorumluyuz. Binlerce senelik Anadolu'nun medeniyetlerine karşı sorumluyuz. Milletimize karşı sorumluyuz. Atatürk'e karşı sorumluyuz. Hayatını feda etmiş nice liderlerimiz, güzel insanlarımıza karşı sorumluyuz. O bakımdan biz, şu anda kıskanılacak durumda değiliz. Toprak parçası olarak, cennet vatanımız olarak, tüm dünyanın kıskanacağı bir yerde yaşıyoruz. Ama ne yazık ki kıskanılacak durumda değiliz. Kıskanılacak durumda ne zaman oluruz? Kişi başı gelirde Almanya'yla yarışırsak, bilimde, sanatta, kültürde gene dünyanın başka ülkeleriyle yarışacak duruma geldiğimiz zaman… Ki aslına bakarsak siz onu yapabileceğimizin ispatlarısınız.

Siz, daha 40-50 yıl önce, belki okuma yazma bilmeden buraya gelen. 40-50 yıl içerisinde buradaki işverenlerle yarışan, hatta onlardan daha başarılı hale gelen buradaki işletmecilikle bile böyle bir başarı elde eden bir insan topluluğuysak biz, yani bir milletsek, biz her şeyi başarabiliriz. O bakımdan bir yerlerde eksiğimiz var. Ama siyasetinde fakat idaresinde fakat ülkenin birtakım hususlarında. Milletimizin birbirini sevmesi, sayması, kol kola olabilmesi kadar kolay bir şey yok. Ama biz, milletimizi ayrıştırıcı her dili kullanıyoruz. Milletimizi birbirinden uzaklaştıracak her dili kullanıyoruz. Bu ve buna benzer demokraside, hukukun üstünlüğünde, birçok mevzuda topraklarımızı hak ettiği yere taşıdığımız takdirde, o zaman kıskanılacak bir millet olabiliriz. Yani tabii ki dün akşam milli takımımızı herkes kıskanmıştır. O ayrı bir şey. Ama anlık sevinçler, bizi mutlu etmemeli. Kalıcı mutlulukları elde etmek zorundayız. Kalıcı ekonomik istikrarı, bilimde, sanatta, kültürde kalıcı, sürdürülebilir başarıları elde etmemiz lazım ki, o duruma gelmiş olalım."