Seçimin Kaybedenleri: Kılıçdaroğlu, Akşener ve FOX TV

Her ne kadar seçim öncesi yaptığım analizlerin bir kısmı gerçekleşmiş olsa da, benim de öngöremediğim ve yanıldığım hususlar neticesinde 24 Haziran seçimleri siyasi iktidar ve onun Cumhurbaşkanı adayının galibiyeti ile neticelendi. Öncelikle gerçekleşmiş olan öngörülerimi 23 Nisan 2018’de ABC’de kaleme aldığım yazıdan aktarıyorum...
24 Haziran’a doğru: Muhalefet ne yapmalı?

1) AKP-MHP ittifakının toplum nezdinde beklenenden büyük bir etki yaratmadığı oldukça açık. Her iki partinin sayısal çoğunluğu birlikte değerlendirildiğinde %60 gibi bir rakamdan bahsetmemize rağmen, özellikle MHP’nin kendini seküler olarak tanımlayan tabanında neredeyse blok olarak yeni kurulan İyi Parti’ye kayış bu %60’lık rakamın %50 bandına doğru gerilemesine yol açtı.

2) Ana muhalefet partisi CHP ise yerinde saymaya aynı şekilde devam ediyor. CHP için bir kımıldanma ve yeni bir rüzgar yaratması beklenen Kurultay fırsatının da kaçırılmış olması ile CHP kendi tabanında umut edilen o heyecanı yaratamadı. Üstüne üstlük CHP’nin parti içi tartışmaları ve parti yönetimine tepkili olan bir kısım ulusalcı-Atatürkçü seçmen tabanının yeni kurulan İyi Parti’ye kayma tehlikesi CHP’nin oy potansiyelini %20’lere düşürme ihtimalini ortaya koyuyor.

3) Akşener önderliğinde MHP’li muhalifler tarafından kurulan İyi Parti ise kurulduğu anda yarattığı o rüzgarın devamını aynı şekilde getiremedi. Elbette yeni kurulmuş bir siyasi hareketin böylesi kısa sürede Türkiye gündemine oturmuş olması büyük bir başarı olarak gözükse de, seçim barajı olan %10’u geçip geçemeyecekleri hala ciddi bir soru işareti olarak karşımıza çıkıyor. Ama esas sorun bu değil, esas mesele İyi Parti’nin AKP’den neredeyse hiç oy devşiremeyecek olmasıdır. Zira AKP’nin son dönemki artan milliyetçilik söylemleri ile paralel olarak terörle mücadele konseptini sürdürmesi İyi Parti’nin AKP’den oy devşirme konusunda elini kolunu bağlamaktadır.

Görüldüğü üzere, Cumhur İttifakının %60’lık oy potansiyeli %52-53 bandına inmiş, yine diğer maddede CHP’nin parti içi politikalarından mutsuz olan seçmen tabanının özellikle TBMM seçimlerinde İyi Parti’ye geçişi söz konusu olmuş ve daha da önemlisi birçok siyasi analiste katılmayarak defalarca ifade ettiğim gibi İyi Parti, siyasi iktidar olan AKP’den neredeyse hiç oy devşirememiştir. Daha önceki yazılarımda da özellikle CHP açısından tehlikesini vurguladığım gibi, İyi Parti CHP’deki küskünlere ve MHP’nin seküler seçmenine hitap etmekle sınırlı kalan bir siyasi parti işlevi gördü bu seçimlerde.

Peki öngöremediğim veya yanıldığım noktalar ne oldu derseniz? Tabi birincisi MHP’nin miting dahi yapmadan gücünü koruyarak %12 olması. Her ne kadar yakın çevremde MHP’nin AKP içerisindeki özellikle milliyetçi damardan beslenen kimi mutsuz ‘Reisçi’ seçmen tabanından oy devşirebileceğini sözlü olarak ifade etmiştim. Fakat bu oranın MHP’den İyi Parti’ye kayacak oyların daha fazla olacağını düşünerek çok da etkili olacağını sanmıyordum. Burada yanıldım, zira İyi Parti, MHP’den beklenildiği oranda bir oy devşiremedi. Hali hazırda Bahçeli yönetiminden memnun olmayan ve kendini İç Anadolu’daki seçmen tabanına göre daha seküler tanımlayan kitle İyi Parti’ye oy verdi, ama İyi Parti bu noktada bu oy devşirmeyi bir adım öteye taşıyamadı. Sayısal olarak ifade edersek, MHP’den İyi Parti’ye kayan %4-5’lik seçmen tabanı, AKP’den MHP’ye kayan %4-5’lik seçmen tabanı ile kendini nötrlemiş oldu ve bu sayede MHP 1 Kasım seçimlerindeki oy oranını korumuş oldu. Bu noktada beklentileri karşılayamayan ve seçimin kaybedenleri arasında yer alan isim de İyi Parti lideri Meral Akşener’dir. Her ne kadar basın tarafından ciddi bir sansüre ve baskıya uğramış olsa da, Akşener özellikle parti kurulurken yarattığı ivmeyi çok hızlı bir şekilde kaybetti. Bu noktada esas odaklanması gereken MHP seçmenine hitap etme politikasına hiç yönelmedi. Kendisini sürekli CHP’nin küskünlerine alternatif bir partinin lideri olarak göstermeye çalıştı. Örneğin meydanlarda Bahçeli’nin politikalarını eleştirmekten ziyade, ‘ikinci tura İnce kalırsa seçilemez o yüzden CHP’liler beni seçmeli’ gibi argümanlardan bahsetti. Bütün bunları birleştirdiğimizde ise, TBMM’de yüzde 10 oy alan partisinin karşılığında, Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde %7 gibi bir oy oranında kaldı Akşener.

Gelelim diğer kaybedene, aslında doğru bir ifadeyle kaybedilmeyi defalarca hazmetmeyi başarmış olan şahsa; CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’na. Seçim öncesinde Çankaya Noteri Abdullah Gül’ün çatı adaylığı üzerinden CHP’yi yıpratmaya çalışan Kemal Bey, akabinde milletvekili listelerinde Cumhurbaşkanı adayı Muharrem İnce’ye yakın isimlere tırpan atarak CHP içerisindeki küskünlerin daha da çok tepkisini çekti. Bütün bu etmenler ise TBMM seçimlerinde CHP’nin neredeyse %4’e yakın oyunun İyi Parti’ye kaymasına yol açtı. 2014 seçimlerinde Mansur Yavaş’ın hakkının gasp edilmesi, 2017 seçimlerinde hileli referandumun yaşanması karşısında ‘böyle bir şey olabilir mi ya’nın ötesine geçemeyen Kemal Bey ise seçim sonrası kameraların karşısına geçme zahmetine bile katlanmadı.

Görülen o ki kaybedenler, daha önce kaybettikleri gibi yine bu başarısızlıkların hesabını vermeden, hiçbir şey olmamışçasına siyasi hayatlarına ve zamkla yapıştıkları koltuklarının keyfini sürmeye devam edecekler. O koltukları mücadele uğruna elinin tersi ile itip, siyasi kariyerini bitirme pahasına risk alarak aday olup belki de MHP ile birlikte en büyük başarıyı kaydeden Cumhurbaşkanı adayı Muharrem İnce’yi de unutmamamız lazım. CHP’nin yıllardır aşamadığı %30 psikolojik sınırı 2 ayda memleketin her köşesini adım adım arşınlayarak geçen İnce’nin başarısını tekrar tebrik ediyorum. Kişisel tahminim de İnce’nin 30 bandını geçip, Erdoğan’ın %45-48 arasında bir oy alması ve seçimin ikinci tura kalmasıydı. Bu durum da benim diğer yanıldığım husus oldu, bu noktada AKP’den MHP’ye kayan seçmenin Cumhurbaşkanlığı’nda firesiz bir şekilde Erdoğan’a vermesi de bu yanılmamın başlıca sebebiydi.

Yine de Muharrem İnce’yi olağanüstü performansından ötürü tebrik ediyorum. Her ne kadar seçim sonrası kameralara çıkmaması benim açımdan da seçmen nezdinde hoş karşılanmayacak bir durum olsa da, o psikoloji altında neler yaşadığını tahmin edemiyorum. Ama bu noktada İnce’nin seçim sonrası tutumu noktasında seçimin belki de en büyük kaybedenlerinden birisini de belirtmek gerek. Muharrem İnce YSK’nin resmi olmayan sonuçlarını beklerken kendisine özel mesaj atıp o özel mesaja verdiği cevabı sanki bir basın açıklaması edasıyla okuyarak onu seçmen nezdinde küçük düşürmeye çalışan FOX TV sunucuları İsmail Küçükkaya ve onun diğer sunucu ortağı Fatih Portakal. Bu zatlar yandaş medyanın Türk basınını ele geçirdiği bu günlerde FOX TV’nin Amerikalı patronu Murdoch’un sağladığı güven duygusunun da etkisiyle muhalif yayınlar yaparak Türk kamuoyunda belli bir sempati kazanmıştı. Dün ise bu zatlar ve kanal yöneticilerinin hazırladığı seçim programı gerçek yüzlerinin ne olduğunu tüm Türkiye’ye gösterdi. Aslında bu yüzün ne olduğunu İsmail Küçükkaya veya Fatih Portakal’ın Türk basınındaki serüvenine hakim olanlar daha iyi biliyordu. Her fırsatta bağımsız ve tarafsız yayın yapmakla övünen FOX TV ve onun sunucuları, dün seçim programına 3 konuk çağırdı; 2’si doğrudan Reis’e bağlı olup adeta bir Ak Trol gibi çalışan anketçi ve siyasi yorumculardan; İbrahim Uslu ve Mustafa Şen’di. Diğer konuk ise, AKP içerisindeki ‘Gül’cü’ kliğin önemli isimlerinden Akif Beki olmuştu. Programın ilerleyen saatlerinde de herhalde ayıp olmasın diye daha önceki seçim programlarında da çağırdıkları ve aslında FOX TV’nin Türk ortaklarından birisi olan muhalif hukukçu Ece Güner Toprak’ı gördük ekranlarda.

Buradan soruyorum Portakal ve Küçükkaya’ya; hadi diyelim Anadolu Ajansı’nın sonuçları dışında elinizde bir veri olmadığı için bu oranları vermek zorunda kaldınız. Peki yandaş CNN Türk bile programına muhalif isimleri çağırmışken, neden 3 AKP’li konuk ile program yaptınız ve neden program boyunca yayına bağladığınız CHP’li yöneticiler bu Ak Trol’den bozma 3 konuk ile tartışırken, o CHP’lileri kaba bir biçimde susturdunuz? Özellikle Fatih Portakal, Ana Haber Bültenlerinde kendisine Ak Trol’lerden gelen eleştirilere sinirlendiğinde gazeteciliğin onur ve namusundan bahseder dururu. Ben de kendisine soruyorum, kendisine yakın olan isimler de bu sorumu iletirse madem gazeteciliğin namusunu temsil ediyorsun, 3 Ak Trol ile yandaş bir program yapıp tarafsızlıktan bahsetmek hangi namusa, hangi ahlaka, hangi onur ve şerefe sığar? Hodri meydan; ben buradayım ve vereceğin cevabı da merakla bekliyor olacağım.