İstanbul'da yaşayan 38 yaşındaki İlona Özbay, 20 yıl önce Hepatit B virüsüne yakalandı. Zaman içinde hastalığın ilerlemesiyle kronik karaciğer yetmezliği hastalığı gelişen genç kadın için nakil kararı alındı. 12 yıl aynı yastığa baş koyduğu eşi Burak Özbay, genç kadın için ameliyat masasına yattı. Burak Özbay'dan alınan karaciğer parçası, eşi İlona Özbay'a nakledildi. Yıllar sonra sağlığına kavuşan Özbay, "Çok korktum ama eşim "sakin ol ben varım" dedi. Hayatımı kurtardı, çok mutluyum" diye konuştu.
Moldova'da dünyaya gelen İlona Özbay, bundan tam 20 yıl önce Hepatit B virüsüne yakalandı. Okulun basketbol takımında yer alan aktif olarak sporla ilgilenen genç kadın şikâyetlerinin artması sonucu sporu bıraktı. Uzun süre memleketinde ilaç tedavisi gören Özbay, 12 yıl önce Türkiye'de Burak Özbay ile hayatını birleştirdi. İki çocuk annesi genç kadın, yıllar içinde tekrar sporla ilgilenmeye ve kick boks yapmaya başladı. İlona Özbay, halsizlik, sararma şikâyetlerinin tekrar başlaması sonucu soluğu hastanede aldı. Yapılan tetkiklerde genç kadının kronik karaciğer yetmezliği (siroz) hastalığı geliştiği belirlendi. Eşi Burak Özbay, hiç vakit kaybetmeden eşi için ameliyat masasına yatma kararı aldı. Genç kadın yıllar sonra sağlığına kavuştu.
"ÇOK KORKTUM AMA EŞİM "SAKİN OL BEN VARIM" DEDİ"
Unutkanlık, nefes darlığı, yürüme güçlüğü şikayetleri olduğunu anlatan İlona Özbay, "Hastalığa yakalandığımda 18 yaşındaydım, 6 ay içinde sararmalarım başladı, gözlerim sarardı, kaşıntılarım başladı. Ne olduğuna anlam veremedim. O yıllarda kolejin basketbol takımındaydım. Sporla ilgilendiğimden şikayetleri önemsemedim. Antrenörüm "sen eski gücünü kaybettin" diyerek beni hekime yönlendirdi. Hastanede yapılan kan tahlili sonrası Hepatit B teşhisi konuldu. Tedavilerle hastalık kontrol altına alındı. Birkaç sene önce kick boks yapmaya başladım. Bu ağır bir spor olduğundan şikayetlerim iyice artmaya başladı. O zaman hepatit B virüsünün siroza yol açtığını fark edildi. Doktorlar "Sporu bırakmalısın" dediler ve bırakmak zorunda kaldım. Yaşadığım en büyük sorun unutkanlık, nefes darlığı, yürümede güçlüktü. Ameliyat öncesi strese girdim. Nereden donör bulacağım diye düşündüm. Çok korktum ama eşim "sakin ol ben varım kan gruplarımız uyumlu sana ben karaciğerimi vereceğim" dedi. Dünyalar benim oldu" diye konuştu.
"AYNI YASTIĞA BAŞ KOYDUĞUM İNSAN İÇİN"
12 yıldır aynı yastığa baş koyduğu eşinin sağlığına kavuşmasına çok mutlu olduğunu anlatan Burak Özbay ise, "Gelinen bu nokta bizim için sürpriz değildi. Çünkü biz bu zorlu süreci 10 sene boyunca eşimle beraber yaşadık. Dolayısıyla biz hangi noktaya geleceğimizi biliyorduk. Bunun için neyin gerekli olduğunu biliyorduk. Benim verici olarak uygun olduğumu da biliyordum. Süreç yaklaştıkça biz buna hazırdık. Duyduğumuzda üzüldük ama nakil imkanımız olduğu için mutluyduk. Organ bağışı konusunda hiç düşünmedim. Öyle bir sürece girdiğinizde aynı yastığa baş koyduğunuz insan için bunu yapmak zorunda hissediyorsunuz kendinizi ve bundan gurur duyuyorsunuz. Ben de bunun gururunu yaşıyorum. En önemlisi eşimin sağlığına kavuşması ve iyi olması da beni mutlu ediyor" ifadelerini kullandı.