Almanya'nın Kiel Üniversitesi'nden dil bilimci Soren Wichmann, Çin'in Tianjin kentindeki Nankai Üniversitesi'nden üç meslektaşıyla birlikte gerçekleştirdiği çalışmada dillerin ses seviyesinin iklimle bağlantısını ortaya koydu. Araştırmaya göre, sıcak bölgelerde konuşulan diller, soğuk bölgelerdekilere göre daha yüksek bir ses seviyesine sahip.
SES SEVİYESİNİN İKLİMSEL AÇIKLAMASI
Soren Wichmann, bu etkinin bilimsel açıklamasını "Konuşulan kelimeler, hava yoluyla ses dalgaları olarak iletiliyor. Bu nedenle havanın fiziksel özellikleri, konuşmanın ne kadar kolay üretilebileceğini veya duyulabileceğini etkiliyor" şeklinde açıklıyor. Özellikle "p", "t" ve "s" gibi sert harfler, ses tellerinin titreşimi olmadan, dudak ve dilin keskin hareketleriyle üretilirken; daha yumuşak olan "b", "d" ve "z" gibi harfler ses tellerinin titreşimiyle çıkıyor. Kuru ve soğuk havada ses telleri kuruyarak titreşimli sesleri çıkarmayı zorlaştırırken, sıcak havada moleküllerin hızlı titreşimi sesin boğuk ya da daha az net çıkmasına neden oluyor.
DİLLERİN ANALİZİ VE İKLİM İLİŞKİSİ
Araştırmacılar, 5 bin 293 dilin analizini yapmak için ses ölçeği skalası kullandı. Sesli ve sessiz harfler için 1'den 17'ye kadar uzanan bu ölçek, sesin dolgunluğunu belirlemek için kullanıldı. Diller, konuşulan bölgelerin ortalama sıcaklık verileriyle karşılaştırılarak incelendi. Elde edilen verilere göre, Ekvador çevresi en yüksek ses şiddetine sahip bölgeler olarak belirlendi.
DİL VE İKLİM İLİŞKİSİNDE ÜNLÜ-ÜNSÜZ ORANI
Araştırma, bir dilin gürültülü ya da sessiz olmasının, sesli harflerin sessiz harflere oranına bağlı olduğunu ortaya koydu. Kuzey Amerika'nın kuzeybatı kıyısındaki Saliş dilleri, ünlü harflerden yoksun olmaları nedeniyle "sessiz" kabul edilirken; tropikal bölgelerde konuşulan dillerde ise ünlüler ve ünsüzler arasında dengeli bir ilişki gözlendi. Araştırmaya göre, Okyanusya ve Batı Afrika kökenli diller genellikle "yüksek sesli" kategorisinde yer aldı.
DİLİN ÇEVREYE UYUMU
Dil bilimci Wichmann, yapılan araştırmaların, çevresel ve doğal koşulların dili şekillendirdiği yöndeki eski varsayımları sorgulamaya başladığını belirtiyor. Wichmann, "Dilsel yapıların kendi kendine yettiğini düşündüren uzun süreli bir varsayımın aksine, daha yeni çalışmalar, şimdi bu varsayımı sorgulamaya başlıyor" diyor.