Bir Alman plak şirketi, hediye olarak, Atatürk'e, ufak ve otomatik bir kayıt makinesini gramofonu ile beraber hediye etmişti. Gazi bazen sevdiği arkadaşları ile bazen de yalnız kaldığı zamanlar şarkılar söylüyor veya dinliyordu. Makine geldikten sonra ise bol bol plak doldurmata başladı. Bundan hoşlanıyordu. Ancak plakları kimseye vermez ve derhal imha ettirirdi. Toplantıların genelinde hazır bulunan ve plaklardan birini hatıra olarak almak için yarışan Celal Bayar ve Muhiddin Üstündağ'ın katıldığı bir yemekte Atatürk yine şarkı söylüyor bazen diğerleri de iştirak ediyor ve sonra plaklar çalınıyordu. Bir ara Gazi'yi dışarıya çağırdılar. Atatürk giderken elindeki plağı, masanın üstüne bıraktı. Biraz sonra geri döndüğünde, plağı masanın üzerinde unutmuştu. Plağa yakın bulunan Üstündağ, Bayardan evvel davranmış ve plağı almıştı. Bir zaman sonra Gazi, "Muhiddin plağımı ver" dedi. Plağı aldı ve kırdı sonra da "Eğer plak vermek istesem, bu önce Celal'in hakkıdır. Çünkü sizden çok evvel bana rica etmişti. " dedi.
Bunun üzerine ayağa kalktı ve konuşmaya başladı: "Efendiler, kardeşler! Biz bu milleti, dünün şeklinden daha yüksek mertebelere çıkarmakla mükellef adamlarız. Bu yükseliş yalnız ve yalnız meydan muharebelerinde kazandığımız şerefle olamaz. Bu buna kafi değil. Asıl yükseliş iktisat sahasında olacaktır. Büyük memnuniyetle görüyorum ki, iktisadın başında bulunan arkadaşım Celal Bey, mühim suretle bu istikameti görüyor ve muvaffak oluyor. Bu istikametteli muvaffakiyeti Türk milleti anladığı zamandır ki, en büyük zafer tecelli edecektir. Ben o zaferin muvaffak olduğuna kani bir adam olarak mesut ve meshurum"
Kaynak: CUMHURİYET