19. yüzyılın sonlarında Amerika'nın güneyinde, Mary Anderson'un tramvayda seyahat ederken karşılaştığı bir sorun, döneminin ötesine geçen bir icada dönüştü. Anderson, tramvayın camını temizleme ihtiyacından yola çıkarak bir çözüm buldu ve 1903'te patent aldı. Ancak, ticari başarı elde edemedi. Ancak, icadı sonradan önem kazandı ve 2011'de Mucitler Onur Listesi'ne alındı.
Mary Anderson'un hikayesi, 19. yüzyılın sonlarına doğru Amerika'nın güneyinde başladı. 1866'da Alabama'nın Greene County bölgesinde dünyaya gelen Anderson, hayatının büyük bölümünü Birmingham'da geçirdi. 1889'da, henüz genç bir kadınken, annesinin dul kalması üzerine annesi ve kız kardeşiyle birlikte Birmingham'a taşındı. Bu süreçte emlak sektöründe çalışmaya başladı ve kısa sürede kendisini emlak geliştiricisi olarak kabul ettirdi.Anderson'un hayatı, 1902'de yaşadığı bir deneyimle dönüm noktasına ulaştı. Bir gün New York'ta tramvay yolculuğu yaparken, kar yağışı nedeniyle tramvayın ön camının temizlenmesi gerektiğini fark etti. Bu durum, tramvayın seyahatini geciktiriyordu ve Anderson, bu soruna çözüm bulmak için kolları sıvadı. Bir pencere temizleme cihazı tasarladı ve patentini aldı. 10 Kasım 1903'te, Amerika Birleşik Devletleri Patent Ofisi, Anderson'a bu cihaz için patent verdi.Ancak, Anderson'un icadını ticarileştirmesi ve endüstriye kabul ettirmesi kolay olmadı. İcadı, otomotiv endüstrisinin gelişimine rağmen ilgi görmedi ve ticari başarı elde edemedi. Ancak, Anderson'un hayatının sonraki dönemlerinde, icadının popüler hale gelmesini görmesi için daha fazla zamanı oldu. 2011 yılında, icadı ve başarısı Mucitler Onur Listesi'ne alındı, bu da Anderson'un başarısının takdir edildiğinin bir göstergesi oldu.Anderson'un hikayesi, bir kadının kararlılığı ve yaratıcılığıyla nasıl önemli bir icat yapabileceğini ve zamanla başarılı olabileceğini gösteriyor.