Kızılcaköy Mahallesi'ndeki bahçesinde ceviz hasadına başlayan Esma Calayır ve oğlu Durmuş Ali Calayır, yakınlarıyla yere döktürülen cevizleri topluyor. Yevmiyeli işçi Hamdi Gündoğdu ise yüksekliği 10 metreyi bulan ağaca çıkarak ceviz düşürüyor. Çocuk yaşlarda ağaçlara tırmanarak kendisini geliştiren Gündoğdu, daldan dala geçerek elindeki sırıkla cevizlerin düşmesini sağlıyor. İncecik dallarda hiç tereddüt etmeden yürüyen Gündoğdu, günlük aldığı 300 lira yevmiye ile geçimini sağlıyor. Durmuş Ali Calayır ise, annesi ve ablasıyla birlikte topladıkları cevizleri çuvallara doldurup, kabuklarından ayırarak yaşının kilosunu 15, kurusunun kilosunu ise 25 liradan satıyor.
‘DOĞUŞTAN YETENEĞİM VAR’
Kendisinde doğuştan yetenek olduğunu ve sonradan keşfettiğini belirten Hamdi Gündoğdu, "6 yıldan beri bu işi yapmaktayım. Çok zor bir iş ama keyifle yapıyorum. Mahallemizde bu işi yapan 2 kişi daha var. Herkes yapamıyor. Çok tehlikeli ve dikkatli olmak gerekiyor. Hayat zaten pamuk ipliğine bağlı her yerde yaşamak zor. Yerde ve havada giderken de tehlike var. Zor olsa da çalışmamız gerekiyor. Ufak yaşlarda sürekli ağaçlara çıkıyordum ve kendimi geliştirdim. Bu bana bir meslek oldu. Çalışmadım mı duramıyorum. Yevmiyemiz 200 ila 300 lira arasında değişiyor" dedi. Geçmiş yıllarda ağaçlardan daha çok ceviz elde ettiklerini belirten Durmuş Ali Calayır, "Ağaçlarımızdan 1200 kilo ceviz hasat ediyorduk. Son yıllarda bu rakam 600 kiloya kadar düştü. Cevizi dallarından düşürmesi çok zordur. O işçiyi de zor buluyoruz" dedi. İlerlemiş yaşına rağmen çocuklarını yalnız bırakmayarak yardım eden Esma Calayır (70), "Her yıl olduğu gibi bu yıl bende toplamaya yardım ediyorum. 10 yıldan beri kendimiz topluyoruz. Ağaçlarımız her yıl büyüyor ama ceviz verimi azalıyor" dedi.