Dolmabahçe Sarayı, Osmanlı İmparatorluğu'nun ihtişamını günümüze taşıyan bir simge olarak, zengin tarihi ve göz alıcı mimarisiyle İstanbul'un en etkileyici yapılarından biridir. Özellikle 1.8 milyonu aşan ziyaretçi sayısıyla, sarayın tarihi ve kültürel önemi büyük bir ilgiyle karşılanmaktadır.
Dolmabahçe Sarayı, Osmanlı donanmasının gemilerini demirlediği ve geleneksel denizcilik törenlerinin yapıldığı bir saraydır. 17. yüzyıldan itibaren dolgu çalışmaları yapılarak "Dolmabahçe" adıyla padişahların has bahçesi haline gelmiştir. Sarayın yapımı Sultan Abdülmecid döneminde başlamıştır. Sarayın inşasında Karabet Balyan, Ohannes Serveryan, Nikoğos Balyan ve James William Smith gibi önemli mimarlar görev almıştır.
Tamamlandığında saray, Sultan Abdülmecid'den başlayarak birçok Osmanlı padişahına ve son halife Abdülmecid'e kadar hizmet etmiştir. Cumhuriyet döneminde, Gazi Mustafa Kemal Atatürk aralıklarla Dolmabahçe Sarayı'nda kalmış ve burada çalışmıştır. Saray, İsmet İnönü döneminde Cumhurbaşkanlığı makamı olarak kullanılmıştır ve 1984'te müze-saray olarak ziyarete açılmıştır.
Dolmabahçe Sarayı, Türkiye'nin en büyük monoblok sarayıdır ve Mabeyn-i Hümayun (Selamlık), Harem-i Hümayun (Harem) ve Muayede Salonu olmak üzere üç bölümden oluşur. Sarayın dış cephesi taş, iç duvarları tuğla ve döşemeleri ahşaptan yapılmıştır. Sarayın yapımında Barok, Rokoko ve Neo-klasik mimari tarzları kullanılmıştır.
Muayede Salonu, sarayın en büyük salonudur ve genellikle bayram törenlerine ve resmi ziyafetlere ev sahipliği yapmıştır. Salonun dikkat çeken özelliklerinden biri de 664 mumluk ve 4,5 ton ağırlığındaki göz alıcı kristal avizedir. Bu avize, Sultan Abdülmecid döneminde İngiltere'den sipariş edilmiş ve İstanbul'a getirilmiştir. Avizenin montajı için İngiltere'den uzmanlar getirilmiş ve iki ayda tamamlanmıştır.
Dolmabahçe Sarayı, geçtiğimiz yıl 1 milyon 800 bin ziyaretçiye ev sahipliği yaparak İstanbul'da en çok ziyaret edilen müzelerden biri olmuştur.