Demokrat Parti Genel Başkan Yardımcısı Cemal Enginyurt ve TİP Sözcüsü Sera Kadıgil, İstanbul’un Çatalca ilçesindeki Polonez gıda fabrikasında çalışan 146 işçinin eylemine destek vermek için bir araya geldi. İşçiler, Tek Gıda-İş Sendikası’na üye olduktan sonra işten çıkarılmış ve haklarını savunmak için fabrikaları önünde direniş başlatmışlardı.
Enginyurt, eylemde yaptığı konuşmada, Cumhurbaşkanı Erdoğan’a seslenerek, "45 senelik Cemal Enginyurt'u bile Sera Kadıgil ile komünistlerle birlikte eylem yapar hale getirdin. Geleceğin hiç parlak değil," diyerek mevcut iktidarın politikalarına eleştiride bulundu. Enginyurt, işçilerin direnişine destek vermenin yanı sıra, hükümetin işçi düşmanı uygulamalarına karşı sert ifadelerle karşı durdu. "Adaletiniz batsın, yazıklar olsun!" diyerek, işçilerin yaşadığı zulmü ve baskıları kınadı.
Kadıgil, işçi direnişinin sadece Polonez fabrikasındaki bir mücadele olmadığını, aynı zamanda Türkiye genelinde emekçilerin hakları için bir sembol haline geldiğini vurguladı. "Bir komünistle yan yana işçi direnişi nasip oldu," diyerek bu birlikteliğin önemini ortaya koydu. Kadıgil, işçilerin yaşam koşullarını eleştirerek, fabrikada yıllarca düşük ücretlerle çalıştırıldıklarını ve sendikaya üye olmanın bedelini ödediklerini ifade etti.
Konuşmalarında her iki lider de işçilerin yalnız olmadığını ve Türkiye’nin dört bir yanındaki emekçilerin bu mücadeleyi desteklediğini belirtti. Enginyurt, "Bugün burada sayınız az olabilir, ama Türkiye’de milyonların yüreği sizinle çarpıyor," diyerek, direnişin geniş bir toplumsal dayanışma ile desteklendiğini vurguladı.
İşçilerin direnişi, sendikal haklar ve insanca çalışma koşulları talebi etrafında şekilleniyor. Eyleme katılan işçiler, işten çıkarıldıkları süreçte yaşadıkları maddi ve manevi zorlukları dile getirirken, dayanışmanın gücüne de dikkat çekti. Enginyurt ve Kadıgil, Polonez işçilerinin haklarını savunma konusundaki kararlılıklarını ve mücadelelerinin süreceğini yineleyerek, toplumsal adalet için birlikte çalışmaya devam edeceklerini ifade ettiler.
Bu olay, işçi hakları mücadelesinin yanı sıra, Türkiye’deki siyasi atmosferdeki değişimlerin de bir göstergesi olarak öne çıkıyor. İşçilerin direnişi, yalnızca bir iş yeri mücadelesi değil, aynı zamanda geniş bir toplumsal hareketin parçası haline geliyor. Enginyurt ve Kadıgil’in birlikteliği, bu mücadelenin toplumsal ve siyasi boyutunu daha görünür kılıyor.