Türkiye’de bir kısım seçmenin ekonomik koşullara, depreme, yolsuzluklara, göçmenlere, o göçmenler yüzünden işsiz kalmasına rağmen politik tavrını değiştirmemesi bazıları tarafından garip ve mantıksız bulunuyor.
Bu düşüncedekilere en iyi yanıt Şanlıurfa’dan geldi.
Şanlıurfa’da gizli bir tarikat yurdunda, din eğitimi alan 12 yaşında bir çocuk yurdun yakınlarındaki ahırda ölü bulundu.
Çocuğun babası “Şikayetçi olmayacağım” dedi.
Düşünün, bir insanın en sevdiği, en fazla önemsediği varlık evladıdır. Evladı olmalıdır.
Evladının ölümünü bile inandığı birilerini korumak için feda eden, evladının kaybının bile hesabını sormak istemeyen bir insan türü ekonomik kriz, işsizlik, parasızlık için inanç gibi bağlandığı bir fikri değiştirir mi!
Siyasete dini sokanların en önemli kozu bu değil mi!