Dışarıdan bakıldığında, CHP’de ‘değişim’ zamanı.
Son seçim üzerinden henüz bir ay bile geçmeden, sandıkta beklenen oyu alamayan, adayını cumhurbaşkanı seçtiremeyen CHP’de genel başkanı değiştirme niyeti dışa vurmaya başladı. Kendisini o konuma layık gören, lider olursa CHP’iyi sonraki seçimlerde daha başarılı kılacağına inanan birkaç isim var.
‘Değişim’ ile kast edilen liderin değişmesi…
Kemal Kılıçdaroğlu’nun istifası isteniyor.
İstifa etmek yerine, yapılmasına karar verilen seçimli kurultayda her isteyenin karşısına aday olarak çıkmasını tavsiye ediyor Kılıçdaroğlu.
Delegelerin karşısına çıkacakların heveslerini kursaklarında bırakacaklarına güvenerek…
Sadece CHP’de değil hemen her partide liderleri kurultayda yenmek imkansız denilecek kadar zor.
Bir kere seçildi mi, lider, istediği sürece başta kalabileceği tedbirleri alıyor ve rakiplerine geçit vermiyor.
Reklam
[Nadir istisnalardan biri, uzun yıllar önce, ülkenin ikinci cumhurbaşkanı da olan İsmet İnönü’ye karşı CHP genel başkanlığına adaylığını koyan ve kurultayda onu yenmeyi başaran Bülent Ecevit’tir (1972).]
İstanbul’un belediye başkanı Ekrem İmamoğlu niyetli görünüyor. Kılıçdaroğlu tarafından TBMM’deki CHP grubuna başkan olması sağlanan Özgür Özel’in son açıklamalarından onun da zihninden böyle bir düşüncenin geçtiği anlaşılıyor.
Eminim, kurultay vakti yaklaştıkça başka adaylar da çıkacaktır.
Her muhtemel adayın ağzında aynı sihirli sözcük var: ‘Değişim’…
“Kılıçdaroğlu gitsin ben geleyim” diye düşündükleri çok açık.
Aslında değişmesi gereken CHP’nin kendisi…
Son seçimde de gördük, CHP sandıkta makus talihini aşmakta zorlanıyor. Oyları %20 ile %25 arasında kemikleşmiş durumda. İktidar 20 yıl içerisinde gidilen her seçimde diğer rakipleriyle birlikte CHP’yi de geride bırakabildi. Kılıçdaroğlu’nun genel başkan olduğu 2010 yılı sonrasında 11 kez sandıktan yenik çıktı CHP.
Kılıçdaroğlu oy kısır döngüsünü aşmanın bir yolu olarak ittifak arayışına gittti ve önceki iki seçimde bunu İYİ Parti ile gerçekleştirdi. Son seçimde ise, muhafazakar kimlikli partilerle ittifakı genişletti.
CHP o arayışla önemli bir ‘değişimi’ gerçekleştirdi.
Daha önceki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde sandıktan ilk turda çıkabilen AK Parti lideri Tayyip Erdoğan, son seçimde bunu başaramadı. İkinci tura kalan seçimde, CHP lideri de olan aday Kılıçdaroğlu %48’e yakın oy (%47.82) alabilme başarısını gösterdi.
Seçilemedi ama oyu tahminlerin üzerine çıktı.
Cumhurbaşkanlığı seçiminin ikinci turunda Kılıçdaroğlu’nun az oy farkıyla seçimi kaybetmesi, belli etmek istemese de, AK Parti’yi şaşırtmışa benziyor.
Aksi halde, seçim sonrasında oluşturulan yeni kabine herhalde şimdiki gibi olmazdı.
Kimden oy aldı Kılıçdaroğlu?
Partisinin oyu %25.35’te kaldı. İYİ Parti’nin oyu da %10’un altında (%9.69). İkisinin toplamı eder %35. İkinci turda Kılıçdaroğlu’nun aldığı %48’e ulaşan oydaki %13 nereden geldi?
HDP’den?
İyi de, Yeşil Sol Parti olarak seçime katılan HDP’nin oyu %10’un altında kaldı (%8.82). Kaldı ki, Kılıçdaroğlu’nun iki tur arasında Zafer Partisi lideri Ümit Özdağ’la yakınlaşması, o kesimden bazılarının sandığa gitmemesi sonucunu getirdi.
Bu hesaba göre, bazı CHP’lilerin hiç katkısı olmadığını iddia ettiği muhafazakar partilerden ciddi bir oy Kılıçdaroğlu’na gitmiş olmalı.
Muhtemelen genel seçimde %25.35 oy alan CHP’ye de gitti bir o kadar muhafazakar oy.
Yine muhtemelen, İyi Parti’den ona oy vermeye eli gitmeyenler olduğu gibi, Kılıçdaroğlu’nun ittifak yaklaşımını hoş görmeyen CHP tabanından azımsanmayacak bir grup da, genel seçimde kendi partilerine oy vermedi.
Eski CHP’yi isteyenler bunu ‘değişim’ sözcüğüyle ifade ediyorlar.
Başarılı olabilirler mi?
Elbette olabilirler.
Gerekli desteği de göreceklerdir.
Şunu bilmekte yarar var: ’Değişim’ sözcüğüyle anlatılmak istenen eski CHP’ye dönüştür.
Yani %20’lik CHP’ye.