İktidar cephesi seçim sonrasını yeni bir dönem haline dönüştürme çabasında; hükümet sıfırlandı, AK Parti vitrini ve Meclis grubu yönetimi yenilendi. Bakanların yeni dönemde eskisinden farklı uygulamalara başvurmaları bekleniyor.
Hazine ve maliye bakanlığı ve Merkez Bankası eliyle ‘faiz’ konusunda farklı bir adım atıldı.
Yetersiz bulundu ve beklenen sonuca ulaştırmadı, ama olsun, faiz indirimi yerine artırımı yoluna gidildi ya.
Af beklentisi var. Adalet bakanlığı ekim ayına kadar affın kapsamı konusuna çalışacakmış…
Bu da bir başka yenilik.
TBMM başkanı karar vermede tutuk davranıyor ama, milletvekili seçildiği halde tutukluluğu kaldırılmadığı için Meclis sıralarındaki yeri boş kalan Can Atalay’a cezaevi kapıları her an açılabilir.
Hiç kuşkusuz bu beklenti yerine gelse bile -aynen faiz artışında yaşandığı gibi- bu da yetersiz kalacak. Ekim ayındaki kapsamlı affa kadar hapisteki bazı simge isimlerin evlerine gönderilmelerini de düşünebilir AK Parti…
Düşünse iyi olur.
Reklam
Anamuhalefet partisi henüz seçimin olumsuz etkisinden kurtulamadı. Sandığa yansıyan iradenin ne anlama geldiğini dahi tam değerlendiremedi CHP… Bazı önemli CHP’li isimlerden yükselen ‘değişim’ talepleri, genel başkan Kemal Kılıçdaroğlu yerini terk etse aynı isimler tarafından yeterli bir değişim sayılacağa benziyor.
CHP tartışmayı sevenler partisi olageldi hep, aynı gelenek bugün de sürüyor.
Ezkazara sandıktan CHP iktidar ve Kılıçdaroğlu cumhurbaşkanı olarak çıksaydı, o gelenek değişecek miydi? Kuşkuluyum. Muhtemelen yine tartışılacak bir şeyler bulacak ve laf yarıştırmayı icraata tercih edeceklerdi.
İYİ Parti?
Onlar sessiz sedasız. İçlerinden vaveyla etmek geçiyorsa bile bunu dışarıya vurmamayı yeğliyorlar.
Bugün kongresi var İYİ Parti’nin, herhangi bir olağanüstülük yaşanması beklenmiyor.
Siyasette sessizliğin hayra alamet olmadığına inanırım.
HDP de önceki seçimlerde gösterilen başarının gerisinde kalma sıkıntısını üzerinden atamadı.
Reklam
Muhalefette CHP listelerinden aday gösterilip seçilmiş muhafazakar milletvekilleri ne alemde?
Pek çok kişi bunun merakında.
İlk günlerde ben de ‘‘Acaba bir formül bulunup Meclis çatısı altında daha etkin hale gelebilecekler mi?’’ merakındaydım. Merakım fazla uzun sürmedi. Üç partinin formül arayışı olduysa bile bir sonuca ulaşmadığı anlaşılıyor.
TBMM’de etkili olmanın yolu en az 20 kişilik bir grup oluşturmaktan geçiyor. Grup olunca yalnızca komisyonlarda temsil edilme fırsatına kavuşulmuyor, grubun pek çok maddi-manevi imkandan yararlanabilmesi de gündeme geliyor.
Seslerini daha kolay duyurabiliyor gruplar…
Her üç parti -DEVA, Gelecek ve Saadet- kurumsal kimliklerinden fedakarlığa yanaşmak niyetinde görünmüyorlar.
Grup kurmanın cazibesi bile onları yalnızlıktan kurtulmaya teşvik için yeterli değil.
‘‘Bir olarak veya bir görünerek ya da birmiş gibi yaparak daha fazla sesimizi duyuralım’’ demek ve bunun için formül geliştirmek mümkün iken, ‘‘Farklılıklarımız silinmesin, belirgin kalsın’’ anlayışı daha baskın çıkmış, öyle anlaşılıyor.
Ne kadar yanlış.
İktidarın farklılıklarını daha da belirginleştirecek birkaç hamlesiyle, şimdi birleşemeyenlerin, o hamleler tarafından iktidara doğru sürüklendikleri pekala görülebilir.
Siyasi hayatımızda uzak ve yakın geçmişte bunun yaşanmış örnekleri az değildir.
Diğerlerinden daha eski kurulmuş parti…
Her birinden daha fazla milletvekiline sahip parti…
Lideri daha önce başbakanlık yapmış parti…
Bunlar, muhtemelen, üç partiden ‘çatı parti olma hakkı’ için yükselen iddialardır.
Elbette bunların hepsi geçerli iddialar; ancak yine hepsi bir araya gelmemek için bulunan bahaneler…
Milletvekilleri acaba ne düşünüyor bu partilerin?
Genel seçime beş yıl var, ama bütün bu partiler -iktidarı ve muhalefetiyle- dokuz ay sonra yerel seçimde kozlarını paylaşacaklar.
İktidar o seçime şimdilerde daha hazırlıklı görünüyor.
Yerel seçim sonuçları Meclis aritmetiğini de değiştirebilir.