FETÖ’nün 15 Temmuz darbe girişimi sonrasında tutuklanan birçok Cemaat üyesi itirafçı oldu. Fethullah Gülen herkul.org sitesinde yayımlanan son açıklamalarında, “Yollar, meşalelerle dolu olsa, projektörlerle dolu olsa, o yine gider sağa toslar, sola toslar; ''dünya’ der, ona takılır; ''cismaniyet’ der, ona takılır; ''bohemlik’ der, ona takılır; ''şehevât-ı nefsâniye’ der, ona takılır; ''mal’ der, ona takılır; ''mülk’ der, ona takılır…'' ifadeleriyle müritlerini uyardı.
Fethullah Gülen itirafçı olan Cemaat üyelerini eleştirerek, onları “yolda dökülenler'' olarak adlandırdı. Gülen, itirafçı Cemaatçiler için, “O’nun arkasında namaz kılmışlardı, oruç tutmuşlardı; münafık değillerdi. Fakat bir yerde başları döndü, bakışları bulandı, düz yolda patikaya saptılar ve takılıp yolda kaldılar. Bunlara ''yolda dökülenler’ deniyor.'' ifadelerini kullandı.
İşte Gülen'in o konuşması:
Fethullah Gülen, itirafçı olan Cemaatçilere Hz. Musa’dan bir alıntıyla gönderme yaparak da şunları dedi:
“Rivayetlere göre: Hazreti Musa (aleyhisselam) Tur dağında Hak ile mülâkî olmaya yürüdüğü sırada bazı insanların Allah yolundan döndüklerini görür ve şöyle der: ''Rabbim, bu insanlara ne oluyor ki, Sana vardıktan sonra yüz çevirip gerisin geriye dönebiliyorlar? Nasıl oluyor da bunca güzellikleri gördükten sonra, onları terk edip tekrar karanlıklara yönelebiliyorlar!’ Hazreti Musa’nın bu istifsarı üzerine, Cenâb-ı Allah ona hikmet lisanıyla cevap verir: “Ey Musa, onlar Bana vâsıl olamamışlardı; henüz yoldaydılar. Hem onlar, Benim yolumun yolcuları da değillerdi, Bana gelmiyorlardı. Başka gâyeler için bu yola düşmüşlerdi. Şimdi geri dönüşleri de bu yüzdendir. Yoksa Benim yolumda bulunup Bana ulaşmaya karar verselerdi ya da Bana vâsıl olsalardı asla geriye dönmezlerdi.''
Gülen konuşmasının devamında Cemaat üyelerini de uyararak şu ifadeleri kullandı:
“Evet, kendimizle yüzleştiğimiz zaman, eksiğimizi, gediğimizi, kırığımızı, döküğümüzü görürüz. Ancak o zaman görürüz neremiz karanlık, neremiz aydınlık, nerede doğru yolda yürüyoruz, nerede yürüdüğümüzü zannettiğimiz halde zikzaklar çiziyoruz. Kendimizle yüzleşmeyince bunları bilemeyiz. Üzerinde durulup belki kaleme kâğıda dökülmesi gerekli olan engin bir mevzu ama o da yine aydınlık bir dimağ ister. Öyle aydınlık bir konunun kendi muktezâsı gereği aydınca ortaya dökülmesi için, duygunun ve düşüncenin de aydın olması iktiza eder.''
Kaynak: Odatv
">