Grönland'ın Isua bölgesindeki demir açısından zengin kayalar, Dünya'nın manyetik alanının geçmişine dair önemli ipuçları sunuyor. Oxford ve MIT'ten bilim insanları, 3,7 milyar yıl öncesine ait kayaları inceleyerek manyetik alanın eski gücünü belirledi. Bulgular, bugünkü değerlerle karşılaştırıldığında ilginç farklılıklar ortaya koyuyor.
Manyetik alanın tarihine dair kesin kanıtlar bulunamamıştı ve bilim insanları bu alanın geçmişte günümüzdekine kıyasla nasıl olduğunu merak ediyordu. Oxford Üniversitesi ve Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nden (MIT) bir grup bilim insanı, Grönland'ın Isua bölgesindeki demir açısından zengin kayaları inceledi.
Kristalleşme süreci sırasında yerlerine sabitlenen demir parçacıkları, küçük mıknatıslar gibi hareket ederek manyetik alanın gücünü ve yönünü kaydeder. Araştırmacılar, 3,7 milyar yıl öncesine ait bu kayaların manyetik alanın gücünü en az 15 mikrotesla olarak kaydetti. Bugünkü manyetik alanın gücü ise 30 mikrotesla olarak ölçülüyor.
Bu kayalar, Dünya'nın manyetik alanının gücüne dair en eski tahmini sunarak önceki çalışmalardan daha doğru ve güvenilir bir değerlendirme sağlıyor. Araştırmacılar, kayaların incelendiği bölgenin yoğun tektonik aktiviteden ve deformasyondan korunan kalın kıtasal kabuğun üzerinde olmasının bu değerlendirmeyi desteklediğini belirtiyor.
Araştırmanın başyazarı Claire Nichols, bu bulgunun, o dönemdeki manyetik alanın bugünkünden daha zayıf olabileceği ihtimalini desteklediğini söyledi. Bugünkü manyetik alanın gücü zamanla neredeyse değişmemiş gibi görünse de araştırmacılar, Güneş rüzgarının geçmişte daha güçlü olduğunu düşünüyor. Bu durum, Dünya'nın dış kabuğunun o dönemde Güneş rüzgarından daha iyi korunmuş olabileceğini ve yaşamın okyanuslardan kıtalara taşınmış olabileceğini gösteriyor.