Kadim “ekonomi iyi” dayılarının en sevdiği ortamdır bayram tatilleri… Konuşacak konu bulamayınca “Türkiye'de kriz varsa tatil yörelerindeki bu kalabalık da neyin nesi? Kriz falan yok kardeşim, yalan hepsi…” diye laf atıp sürüne sürüne gözden kaybolur kendileri…
Fenerbahçe'nin maçına gidip tribünleri bakıp “Bütün ülke Fenerbahçeli” demek gibi… Anlamak istemiyorlarsa anlatamazsın ki!
Peki, yaşadığımız süreci nasıl adlandırıyorlar? Çeşitli olasılıklar söz konusu…
Ya, “Siz bu yaşananlara kriz mi diyorsunuz? Bu gördüğünüz daha hiçbir şey… Esas sonbaharda görün bakın, kriz nasıl olurmuş anlayın” demek istiyorlar. Ya da laf olsun hiç değilse boş torba lafla dolsun…
Duruma bir de şöyle baksa… Türkiye'de her 100 liralık paranın 50 lirası en zengin yüzde 20'nin cebine giriyor. Ülkenin geri kalan yüzde 80'i kalan 50 lirayı bölüşüyor.
Türkiye'nin nüfusunu 85 milyon olarak kabul etsek, 17 milyon kişi gayet rahat istediği gibi yaşıyor. Çemberin dışında olan 68 milyon kişi ya zor zar idare ediyor ya da sürünüyor.
O üst gelir 17 milyon kişinin bir kısmı bile gözde tatil yöreleri Bodrum'u, Çeşme'yi, Marmaris'i doldurmaya yetip de artıyor.
Bilimsel araştırmalar var. Ülkeler ekonomik kriz yaşasa dahi bu durum en az lüks tüketimi vuruyor. Zenginler harcamaya, şampanya patlatmaya devam ediyor. Bu durum Venezuela'da, Arjantin'de hatta Suriye'de bile böyle…
Bu dayıların “para yoksa AVM'ler neden dolup taşıyor” versiyonu vardır. Her daim her ortamda rastlanır. Genelleme yapmaya bayılır.
Her 5 vatandaştan 4'ü “evden uzakta bir haftalık tatil” yapacak parayı bulamıyor. İş güç olmayınca, harcayacak para da kalmayınca en büyük eğlence AVM'leri gezmek oluyor.
AVM'ye giriş kaç lira? Bedava… Evde oturmaktan sıkıldıysa ne yapacak? AVM'ler aynı zamanda yazın klima, kışın soba… Evde camdan bakacağına bir kahve koy önüne otur sandalyelerde…
Şehrin içerisinde gezecek sokak, park, bahçe mi bıraktılart? Kaldırımları bile araba parkı yaptılar. İnsanlar otobanda mı soluklansın? Trafiğe girip acı çekeceğine, istikamet en yakın AVM… İnsanlar mağazaları tavaf edip evlerine dönüyor.
Resmi verilerle konuşayım. Türkiye'de ücretli çalışanların büyük bir bölümünün elde ettiği gelir, bırakın temel ihtiyaçları karşılamayı insan onuruna yaraşır geçim koşullarını sağlayacak tutarın da gerisinde… Zor gidiyor salondan mutfağa bile…
İşler kötü gittiğinde siyasetin gizli kutsal kitabı bize ne der? Onları ahmak yerine koymaktan çekinme. Gözlerinin içine baka baka konuş… “Ekonomi iyi yolda” deyip, bekle… Yerse…
Bu dayıların kurbanlardan fazla bir farkı yok aslında… Onlar da önüne konulanı yiyor, kurbanlıklar da…