ÖGE, BIR CÜMLENIN TEMEL YAPI TAŞLARINDAN BIRIDIR VE CÜMLENIN ANLAMINI BELIRLEYEN UNSURLARI IÇERIR. BIR CÜMLEDE ÖZNE, NESNE, YÜKLEM GIBI UNSURLARI IFADE EDER. ÖZNE, CÜMLENIN KONUŞAN, IŞ YAPAN VEYA IŞ GÖREN KIŞIYI, EYLEMI VEYA DURUMU BELIRTIRKEN; NESNE, EYLEMIN ETKILEDIĞI VEYA DOĞRUDAN ETKILENDIĞI KIŞI VEYA ŞEYI BELIRTIR. YÜKLEM ISE CÜMLENIN ÖZNESI ILE NESNESI ARASINDAKI ILIŞKIYI IFADE EDER. TÜMLEÇLER ISE CÜMLEDEKI DIĞER UNSURLARI TAMAMLAYAN, NITELEYEN VEYA BELIRLEYEN UNSURLARDIR. ÖGE, CÜMLENIN ANLAMINI TAMAMLAMAK IÇIN GEREKLIDIR VE HER CÜMLEDE EN AZ BIR ÖGE BULUNUR. ÖZNE, NESNE VE YÜKLEM ARASINDAKI UYUM ÖNEMLIDIR VE TÜRKÇE CÜMLELERIN DOĞRU VE ANLAŞILIR OLMASINI SAĞLAR. BU UNSURLARIN DOĞRU SIRALANMASINA ÖZEN GÖSTERILMELIDIR VE CÜMLENIN ANLAMINI BOZACAK ŞEKILDE ÖGE KULLANILMAMALIDIR.
Öge Türleri
Öge, farklı türlere ayrılabilir. Temel öge türleri şunlardır:
Özne: Cümlenin konuşan, iş yapan veya iş gören kişiyi, eylemi ya da durumu belirtir.
Nesne: Eylemin etkilediği veya doğrudan etkilendiği kişi veya şeyi belirtir.
Yüklem: Cümlenin öznesi ile nesnesi arasında kurulan ilişkiyi ifade eder.
Tümleçler: Cümledeki diğer unsurları tamamlayan, niteleyen veya belirleyen unsurlardır.