PARTIZANLIK, TARIHIN DERINLIKLERINE UZANAN BIR SAVAŞ TAKTIĞI OLARAK KARŞIMIZA ÇIKIYOR. GENELLIKLE BELIRLI AMAÇLAR IÇIN MÜCADELE EDEN GRUPLARIN KULLANIMIYLA ÖNE ÇIKAN BU STRATEJI, ÖZELLIKLE II. DÜNYA SAVAŞI'NDA NAZI IŞGALINE KARŞI ETKILI BIR DIRENIŞ BIÇIMI OLARAK GÖRÜLDÜ.
"Partizan", genellikle bir grup veya hareketin belirli bir amaç için mücadele ettiği veya savaştığı anlamına gelir. Bu terim, özellikle siyasi, askeri veya ideolojik amaçlar için düzensiz veya yarı askeri bir şekilde mücadele eden grupları tanımlamak için kullanılır. Partizanlar genellikle resmi ordulara karşı savaşırlar ve genellikle gerilla taktikleri kullanırlar.
Partizanlık, tarihte köklere sahip bir olgudur. İlk olarak, partizanlık kavramı, işgalcilere karşı düzensiz ordu birlikleri tarafından yürütülen direniş hareketlerini ifade etmek için kullanılmıştır. Özellikle II. Dünya Savaşı sırasında, partizanlık Nazi işgaline karşı Avrupa'nın çeşitli bölgelerinde etkili bir direniş biçimi olmuştur.
Partizan taktiklerinin belirgin özellikleri arasında esneklik ve mobilite bulunur. Bu taktikler, çoğu zaman düşmanın büyük gücüne karşı sürpriz saldırılar ve gerilla hareketleriyle karakterizedir.