Ali Kaya Soysal
Başlığım ne yazık ki böyle! Çünkü 3 maç sonunda Hırvatistan ve İzlanda'dan 5 , Ukrayna'dan 3 puan fark yiyen ulusal takımımızın dün geceki maç sonu için başka kelimeler bulamıyorum. 3 yıldır 80 küsur futbolcu kullanan, her maça değişik onbirle başlayan, bir türlü ekip istikrarı yakalayamayarak takım karakteri yaratamayan, sürekli kamuoyuyla kavga eden, adeta kaos ortamından beslenen, tüm bunların karşılığında dünyanın en pahalı teknik adamlarından biri olma ünvanını taşıyan Fatih Terim ile bu işin yürümeyeceği belliydi.
Maçın neresinden başlamak gerek, inanın zorlanıyorum. Sahaya çıkan yanlış onbirden mi, fizik açıdan çok güçlü bir rakibe karşı boy ortalaması 1.65 olan Emre, Volkan, Yasin hücumcularından mı, yanyana hiç oynamamış Ömer Toprak-Mehmet Topal tandeminden mi, rakibe itirazdan sarı kart yiyen Caner, Volkan, Emre'lerin disipline edilememesinden mi ve bunlar gibi birçok zaaflardan mı?
En doğrusu futbol adına sahada doğruları yapan 330.000 nüfuslu balıkçı ülkesi İzlanda'dan söz etmek bence. Bu sempatik takımın en doğru taktiği oyunu basit oynamak, disiplin ve centilmenlik. Bu temel nosyonlar üzerinden içeride 80, dışarıdaki 5 milyon Türkten pek ala iyi bir takım kurulabilir ama hiç ümidim yok. Çünkü bir önceki cümlemdeki üç ideal faktör ülkemizin hiçbir alanında yok, temel sorun zaten bu..
Bu tesbitlerimden sonra, ilk devre ezik götürdüğümüz 45 dakikanın son anlarında biri talihsizlikten, diğeri Mehmet Topal'ın hatasından yediğimiz iki golle soyunma odasına girmemizin, aslında rakibe verilen toplam 5 pozisyondaki talihimizin, ikinci yarı İzlanda'nın oyunu forse etmeye devam etmesinin, 3. gole yaklaşan ataklarının, bizim net pozisyonumuzun olmamasının, santraforlarımızın 65'den sonra oyuna girmesinin, Emre Mor'un çok havalanmış olmasının ,özetle 90 dakikanın bizim adımıza kabusla geçmesinin ne önemi var?
***
Bundan sonra ne mi olur? Eğer "biz bitti demeden bitmez" palavrası kalan 7 maçta gerçekleşmezse grupta en iyi 3. veya 4. oluruz. Önümüzdeki Kasım, Mart ve Haziran aylarında oynayacağımız 2 Kosova, 1 Finlandiya maçlarında planladığımız toplam 9 puanı -ki bu oyunla garanti değil- sanki diğer rakiplerimiz hesaplamıyor...
Benim önerim "palyatif" olacak: Futbolumuzun çöreklenmiş ve orta vadede çözülemeyecek sorunları gidereleyemeceğine göre, son 20 yılın 16'sında görev yapan İmparator'un yerine bir başkasına şans tanınması kaçınılmaz olmalı. Yeter artık! Çünkü adım adım tek adam yönetimine giden ülkemizde futbolda da aynı model sergileniyor. Tüm bu gerekçeler federasyon başkanlığını da kapsıyor bana göre. Ama dediğim gibi, palyatif, yani geçici çözüm. Kalıcı olabilmesi için, ukalalığımı bağışlayın, bir ay sürekli yazmam bile yetmez, sorun çok derinlerde ve ümitsiz vak'a ne yazık ki..