Yapay zeka, modern yaşamın çeşitli alanlarında hızla değişimlere yol açarak insanlık tarihindeki en hızlı gelişen ve yayılan teknolojilerden biri haline gelmiştir. Bu hızlı değişim, gelecekte insanlığın nasıl şekilleneceği konusunda büyük merak uyandırmaktadır. Özellikle yaşam süresini uzatabilecek ve fiziksel-bilişsel yetenekleri geliştirebilecek teknolojilerin geliştirilmesi beklenmektedir. Ancak bu tür teknolojilere erişim, finansal güç gerektirebilirse, toplumda biyolojik bir kast sisteminin ortaya çıkma ihtimali tartışılmaktadır.
Yapay zeka, fırsat ve bilgiye erişimde eşitlik sağlama potansiyeline sahip olmakla birlikte, aynı zamanda daha önce görülmemiş düzeyde eşitsizliklere de neden olabilir. Bazı araştırmacılar, yapay zeka tabanlı düzenlenmemiş bilgi ve biyoteknolojilerin toplumsal eşitsizlikleri derinleştirebileceği endişesini taşımaktadır.
Tarihçi Yuval Noah Harari, 20. yüzyılda endüstriyel devrimle birlikte 'eşitlik' kavramının önem kazandığını belirtmektedir. Endüstriyel ekonomiler, kitlelerin emeği ile varlıklarını sürdürürken, yapay zekanın otomasyonuyla insan emeğinin büyük ölçüde yerini alacağı bir dünyada 'eşitlik' kavramının farklı şekillerde değerlendirileceğini öngörmektedir.
'ZENGİN VE YOKSUL ARASINDAKİ UÇURUM BÜYÜMEYE DEVAM EDİYOR'
Harari'ye göre, "2100 yılına kadar zenginler, gerçekten daha yetenekli, yaratıcı ve entelektüel olabilirler. Daha fazla para, geliştirilmiş bir vücut ve beyin satın alabildikleri sürece, zengin ve yoksul arasındaki uçurum genişlemeye devam edebilir."
Bu olumsuz senaryoların gerçekleşmesi, yapay zekanın nasıl düzenleneceğiyle doğrudan ilişkilidir. Üretken yapay zeka olarak adlandırılan algoritmalar, eğitim ve sağlık alanlarında önemli ölçüde eşitlik sağlayabilir. Örneğin, tıbbi robotlar aracılığıyla kırsal bölgelerde sağlık hizmetleri, büyük şehir hastanelerinde sunulanlarla aynı düzeye getirilebilir. Benzer şekilde, eğitimde de yüksek maliyetler olmadan kaliteli kaynaklara erişim sağlanabilir.