TTB Başkanı Fincancı'dan açıklama: 140journos belgeselindeki iddiaları değerlendirdi

TTB Başkanı Şebnem Korur Fincancı, Bi' Karar Ver programında önemli açıklamalarda bulundu. Fincancı, 140journos'un 'Adnan' belgeselinde Adnan Oktar ile ilgili gündeme getirdiği iddialara yönelik açıklamalarda bulundu. İşkence konusunda net bir tavır sergileyerek, işkencenin devam etmesine kapı açmamak gerektiğini vurguladı.

90'LARDAKİ İŞKENCE VAKALARI: GEÇMİŞTEN DERS ALMAK

Fincancı, Meclis İnsan Hakları Komisyonu'nun etkili çalışmalarına ve raporlarına atıfta bulunarak, geçmişte yaşananların bugündeki duruşumuzu şekillendirmesi gerektiğini belirtti.

Fincancı, "İşkencede suçluya bakılmaz.Benim işim ve çalışmalarım bu tür ikilemlerin yaşanmaması üzerine kurulu. Bir hekim olarak yansız ve yüksüz olmak zorundayım. Karşıma gelen her başvuru için aynı duruşu sergilemem beklenir. Bu kolay mu? Elbette hiç kolay değil. Ama olması gereken budur. O kişiye işkence yapıldığını görünür kılmam onun kurtulmasını sağlayacak olabilir fakat bu işin onun ötesinde başka bir boyutu var. Benim bir işkenceye göz yummam demek, bu toplumda işkencenin devam etmesine kapı açmam demektir." dedi.

Fincancı 90'lı yıllardaki işkence vakalarını hatırlatarak, "O dönemlerde Meclis İnsan Hakları Komisyonu gerçekten çok etkili çalışmalar yürüttü. Burada bir meslektaşımın da o anlamda ne kadar özveriliyle çalıştığını biliyorum, komisyon başkanıydı: Sema Pişkinsüt, kendisini her zaman saygı ile hatırlarım çünkü çok kıymetli raporlar çıkarttılar. Hatta o raporların bir kısmında da benden bilirkişi görüşü almışlardı, Ulucanlar Katliamı ile ilgili. Orada gerçekleşen otopsilerin raporlarını değerlendirip görüş bildirmiştim. Tabi, 99 senesinde devlet düşmanı ilan edildiğimde yine bir işkence olgusuyla ilgili o dönemin valisi Erol Çakır, benim devlet düşmanı olduğuma ilişkin rapor tutup soruşturma yapılması için Adalet Bakanlığı’na iletmişti, soruşturma da yapıldı. Ama ben o belgeden bu suç duyurusunda böylece haberdar oldum yoksa dosyada kalacaktı çünkü gizli baskılı bir belgeydi. Bu dava yıllar sürdü, işkence davaları ve raporlarında adı geçen polislerin yargılamaları da yıllar sürdü, sanıyorum 2013 senesinde ceza aldılar, yani 14 yıl sonra." dedi.

İŞKENCE BULGULARININ RAPORLANMASI: BİLİMSEL YAKLAŞIMIN ÖNEMİ

Fincancı, işkence bulgularının yıllar sonra nasıl raporlandığını ve bu sürecin bilimsel temellere dayandığını açıkladı. İşkence sonucu meydana gelen fiziksel değişimlerin detaylı bir şekilde incelenerek raporlanması gerektiğini vurguladı ve adli tıpın önemine dikkat çekti. Fincancı,

"Şöyle bir durum var, örneğin bir olgu üzerinden gidecek olursak omuz bağlarında yırtık var. Peki, omuz bağlarındaki bu yırtıkların 7 yıl önce olduğunu nereden biliyoruz? Çünkü omuz bağındaki yırtık omuz hareket bozukluğuna neden olmuş. Ve o nedenle omuz başı ile kürek kemiğimizin kenarı sürekli birbirine çarpmış ve böyle 1.5 santimetrelik bir aşınma meydana gelmiş. Şimdi kemiğin özellikle sinirler bakımından zengin olması nedeniyle o sürtünme çok ağrılıdır. Ama bu ağrılı harekete rağmen hiçbir tıbbi tedavi arayışına girmemiş çünkü korkusu nedeniyle evden çıkamamış. Bu kaçınma davranışı, ev baskını ve gözaltına alınma ile doğrudan ilişkili. Ağrılı bir tıbbi sorunu olmasına rağmen gidip tedavi olamamış ve bu süre içerisinde de o kemikte aşınma meydana gelmiş. Şimdi bunu gösterebilmek, eklem içerisindeki değişimleri tanımlayabilmek sadece benim tarafımdan değil pek çok uzman tarafından inceleniyor. Radyologlar, ortopedistler inceliyor, ortak bir ekip çalışmasıyla bu durumun 7 yıl önceki bir işkenceden dolayı meydana gelmiş olabileceğini yüksek oradan söyleyebiliyoruz. Soruşturma geçirmediğim işkence raporu yok herhalde. Hepsinden aklandım ve hepsinde başka adli tıp uzmanları da dahil tüm bu raporların bilimsel ilkeler çerçevesinde olduğunu, bu muayenelerin tıp bilimi kurallarına göre yapıldığını kabul etmek zorunda kaldılar. Tabi zaman zaman şöyle şeyler oluyor mesela, bu olayla ilgili adli tıp kurumu 7 yıl sonra bunların o dönemdeki işkenceler sonucu olduğu söylenemez deniyor. Bu bilimsel bir yanlıştır. 7 yıl sonra değil 30 yıl sonra da söylenir. Nasıl söyleneceğinin adımları da İstanbul Protokolü’nde tanımlanmıştır. Biz bu adımların hepsini geçmişiz." dedi.

140JOURNOS BELGESELİ İDDİALARI: BİLİMSEL GERÇEKLERLE YÜZLEŞME

Fincancı, 140JOURNOS belgeselinde dile getirilen iddiaları değerlendirerek, bilimsel gerçeklerin önemine vurgu yaptı. İddiaların doğruluğunu sorgularken, bilimsel yöntemlerle yaklaşmanın gerekliliğini vurguladı.

Fincancı, "Şimdi bu iddia kimden geliyor, önce buna bakalım. Tıp eğitimi var mı? Bu disiplin dışından birisi bunun yanlış olduğunu söylüyor ama herkes onun görüşlerinin ne kadar doğru olduğunu kabul edip, bu kabulle hareket ediyor. Zaten bu bir skandal bence. Bilime olan inanma, inanmama ve bilimsel bilgi ile davranmama davranışının bir sonucudur bu. Çok yakışıksız ve uygunsuz bir durumdur. Tabi ki hatırlıyorum bunu çünkü örnek bir durum olduğu için biz Atlas’a almıştık. Zaten Atlas’ın görüntülerini de paylaşmışlar. Kişinin gerçekten de yapısal olarak göz kapakları birazcık düşük, doğru. Ama bu 99 olayından sonra tek taraflı bir düşüklüğü görüyoruz. Çekilmiş olan fotoğraflarda böyle bir durum var. Bu çeşitli nedenlerle olabilir, bir kas zafiyeti olabilir. O zaman ne yapmamız gerekiyor? Böyle bir sağlık sorunu olup olmadığını araştırmamız gerekiyor. Biz de tabi ki araştırıyoruz. Ve bu tür sağlık sorunları olmadığını tespit ediyoruz. Maalesef kavrayışımız ile ilgili sorunlarımız var, bununla ilgili röportajlarda da belirttim, okuma alışkanlığımız olmadığı için bilime güvenmediğimiz gibi bilimsel bilgilere de güvenmiyoruz. Görüntülemeler var, sonra da cerrahi düzeltmeler yapılıyor. Aynı zamanda cerrahi düzeltmede, göz kapağını yerinde tutan bağın kemik kısmından ayrıldığı görülüyor. Bunlar travma ile olan değişikliklerdir. Biz de bu travmatik bulguların işkence sonucu kaynaklandığını ifade ettik." dedi.

İŞKENCENİN BELGELENMESİ: ÖNLEYİCİ MEKANİZMALARIN ROLÜ

İşkencenin belgelenmesinin önemine işaret eden Fincancı, bu sürecin önleyici bir mekanizma olarak işlediğini ve işkenceyi görenlerin yaşadıklarının başkaları tarafından görülmesinin önemli olduğunu vurguladı. Fincancı, "İlk olarak bu belgeleme süreçleri, önleyici bir mekanizma niteliği taşıyor. Bunların belgelenebildiğini gördükçe geri çekilmek zorunda kalıyorlar, biz elektrik işkencesi tanısını koymaya başladıktan sonra bu işkencenin uygulamasının dramatik şekilde azaldığını gördük. İkincisi şöyle bir tarafı var, işkence görenin yaşadıklarının başka bir göz tarafından görülmesi, işkence görenin yaşadıklarının iyilik haline katkı sağlar." dedi.

İŞKENCE RAPORLARININ HAZIRLANMASI: YANSIZLIK İLKESİ

Fincancı, işkence raporlarının hazırlanması sürecinde yansızlık ilkesinin önemine değindi. Her vakaya aynı objektiflikle yaklaşmanın zorluğunu belirtirken, işkenceye karşı net bir tavır almanın toplumun ve insanlığın çıkarına olduğunu vurguladı. Fincancı, "Benim işim ve çalışmalarım bu tür ikilemlerin yaşanmaması üzerine kurulu. Bir hekim olarak yansız ve yüksüz olmak zorundayım. Karşıma gelen her başvuru için aynı duruşu sergilemem beklenir. Bu kolay mu? Elbette hiç kolay değil. Ama olması gereken budur. O kişiye işkence yapıldığını görünür kılmam onun kurtulmasını sağlayacak olabilir ama bu işin onun ötesinde başka bir boyutu var. Benim bir işkenceye göz yummam demek, bu toplumda işkencenin devam etmesine kapı açmam demektir. Bu hepimiz için geçerlidir ve çok tehlikelidir. ‘Çok korkunç bir suç işlemiş, bu insana işkence yapılabilir’ demek aslında o ülkede işkencenin devam etmesinin temel nedenlerinden biridir. İşkence o nedenle mutlak surette yasaktır. Bir emredici kural olarak sözleşmede mutlak yasak olma hali tanımlanmıştır. Çünkü buradan yola çıkarak hepimizi tehdit altında bırakan bir işkence suçunun kol gezmesine yol açar o süreç. Bu nedenle hiçbir şekilde meşru görmemeliyiz." dedi.