Filistin davası bir din davası değildir

Burak Cop

Kudüs meselesinin Ortadoğu ve Türkiye gündeminde yerini korumaya devam ettiği şu günlerde, AKP iktidarının Filistine desteğinin sahteliği, daha açık bir ifadeyle Türkiye-İsrail arasındaki ilişkilerin aslında ne denli güçlü olduğu hakkında bir yazı yazmayı düşünüyordum.

Ancak Trumpın provokatif hamlesinden beri Türkiyede devletin en tepesinden tutun da yandaş medyadaki bir takım kalem erbabına kadar iktidar çevrelerinin meseleyi bir cihat konusu olarak sunması, Kudüsün Müslümanların kırmızı çizgisi ilan edilmesi, yer yer antisemitist ırkçılığa varan ifadeler, bazı yalın gerçeklerin hatırlatılmasını zorunlu kılıyor.

Dolayısıyla RTE/AKP rejiminin Filistine desteğinin ecnebilerin deyişiyle dudak hizmetinden (lip service), yani laftan ibaret oluşunu; esasen yıllardan beri Filistine hiçbir siyasi faydalarının olmayıp hep İsraile hizmet eden politikalar gütmelerini bir sonraki yazımda ele alacağım.

Okumakta olduğunuz yazı Filistin hakkında söz söylemekte son derece iştahlı ancak bir o kadar da cahil İslamcılarımıza, işin abcsine dair bir takım temel bilgiler sunacak. Bunu da Filistin davasının sahiplerinin kendi davalarını nasıl tanımladıklarını aktararak yapacak (Yazının muhatapları biz onların davalarını onlardan daha iyi tanımlarız derse iş başka tabii).

***

1947deki BM paylaşım planına göre İngiliz mandası altındaki Filistinde Araplara bırakılan topraklar önce 1948, ardından da 1967 savaşlarıyla İsrail tarafından işgal edildi. 1948de işgal edilen toprakların İsrailin yanına kâr kaldığı, çözümün 1967 sınırlarına göre bir devletin kurulması olduğu, artık Filistin ulusal kurtuluş hareketinin tamamına yakını tarafından kabul edilmiş durumda. (geçen Mayıs ayında yayınladığı yeni siyaset belgesiyle Hamas da bunu kabul etti)

Mevcut haliyle Filistin sorunu 1967de işgal edilen Gazze Şeridi, Doğu Kudüs ve Batı Şerianın siyasal statüsünün ne olacağı, 1948 ve 1967de iki büyük dalga halinde bölge ve dünya ülkelerine yayılan mültecilerin akıbeti ve İsrailin Doğu Kudüs-Batı Şeriada genişletip durduğu yasadışı Siyonist yerleşimlerinin yarattığı gerilimle şekillenen bir ulusal sorundur. Filistin ulusunun varoluş, kendini geliştirme ve kendi kaderini tayin hakkının Siyonist İsrail devleti tarafından baltalanmasından kaynaklı ulusal bir meseledir. Din meselesi değil.

Çünkü her şeyden evvel Filistinlilerin hepsi Müslüman değil. Müslüman olanların da ancak bir kısmı Hamas ve İslami Cihad gibi İslamcı örgütlerin ideolojisini paylaşıyor. İsrail vatandaşı Araplar da dâhil olmak üzere Filistin ulusunun bir kısmı Hıristiyandır. Batı ülkelerine göç etmiş Filistinliler arasında Hıristiyanların oranı biraz daha yüksek olmakla beraber diasporadaki ikinci, üçüncü kuşağın mensupları da Filistin ulusal kimliğini taşımaya devam ederler.

Birbirinden kopuk iki parça halinde olan işgal altındaki topraklardan Gazze Şeridi İslamcı Hamasın, Batı Şeria ise seküler Fetihin kontrolündedir. Filistin Yönetiminin, yani devletin mührü Fetihin elindedir. Gazzede radikal sol FHKCnin de tabanı bulunmaktadır (ve elbette Batı Şeriada da).

Şimdi adı geçen 3 örgütün, kendi ifadelerine dayanarak, Filistin sorununu bir din meselesi olarak görüp görmediklerine bakalım.

***

FHKC Merkez Komite üyesi Halil Makdisi 3 yıl önce yaptığı açıklamada şu ifadeleri kullandı:

FHKC, dini bir örgüt değildir ve direnişimiz dini saiklere dayalı değildir. Biz, halkımıza dayatılan yerleşimci sömürgeci projeden Filistini kurtarmak için mücadele ediyoruz. Dünya genelindeki Yahudi halkına mesajımız, Filistin-İsrail çatışması asla Müslümanlar ile Yahudiler arasında bir çatışma olmamıştır. Dünya genelinde binlerce Yahudinin Filistin kurtuluş mücadelesine katıldığını ve boykot hareketlerine öncülük ettiğini biliyoruz. 1,5 milyar Müslüman kardeşimize FHKCnin göndermek istediği mesaj: Bizim savaşımız Yahudiler ile değildir ve dine dayanmamaktadır.

FHKC ayrıca emperyalizmle işbirliği içindeki İslami hareketlerin (bu ifadeyle, AKPnin Türkiye şubesi olduğu Müslüman Kardeşler de kastedilmektedir) antisemitist propagandasının farklı ülkelerdeki Yahudilerin İsraile göçünü teşvik ettiğini, bu göçmenlerin işgal altındaki topraklarda bulunan yasadışı Yahudi yerleşimlerinin insan kaynaklarından birini oluşturduğunu, dolayısıyla siyonizme hizmet ettiğini savunmaktadır.

***

Fetihin pozisyonunu görmek içinse yakın tarihli bir belgeye, Filistin Dışişleri Bakanlığının 7 Aralık günkü resmi açıklamasına bakalım. Trumpın meşum Kudüs hamlesini kınayan açıklamadaki paragraflardan birinde şu ifadeler geçiyor:

Trump Yönetiminin İsrail sömürgeciliğine illegal desteği, dini duygu ve gerilimleri ateşleme ve soruna sahte ancak yangın çıkarıcı bir dini boyut katma tehdidi taşıyor. Bu özellikle tehlikelidir ve anlaşmazlığın dinle değil, ulusal haklarla ilgili olduğu konusunda ısrar eden Filistinin pozisyonuna terstir.

***

Gelelim Hamasa. 1 Mayıs 2017de ilan ettiği ve 1967 sınırlarına dayanan bir Filistini kabul ettiği yeni siyasi programında Hamas, konumuz açısından önem arz eden şu ifadeleri kullanıyor:

Hamas, ihtilafının Siyonist projeyle olduğunu, dinlerinden ötürü Yahudilerle olmadığını ilan eder. Hamas Yahudilere karşı Yahudi oldukları için mücadele yürütmemektedir, Filistini işgal eden Siyonistlere karşı mücadele yürütmektedir. Yahudilikle ve Yahudilerle kendi sömürgeci projelerini ve yasadışı varlıklarını sürekli özdeşleştirenler Siyonistlerdir.

***

ABDde dükkân sahiplerinin zararlarını kırmızı, kârlarını ise siyah renkli kalemle yazma geleneklerinden ötürü Şükran Gününü takip eden cuma günkü indirimli satışlara Kara Cuma denmesinden bile bunlar bizim mübarek günümüze bir şey mi diyor sonucunu çıkartacak kadar kompleksli ve özgüvensiz olan İslamcılarımız… Filistinlilere kulak verip Filistin meselesini dini bir mesele olarak görmezseniz dinsel rencidelik listenizden hiç olmazsa bir kalem eksilir. İsrail gaddar ve yayılmacı bir devlet, ona karşı çıkmak için bu özelliği kâfidir. Açlığın dini olmaz, yoksulluğun vatanı noktasına gelir misiniz bilinmez ama belki zamanla mazluma dini, milliyeti sorulmaz demeyi öğrenirsiniz.