Hürriyet yazarı Ahmet Hakan bugünkü yazısında, son dönemde sık sık gündeme gelen ve içerisinde suç örgütlenmesine kadar giden cemaat ve tarikat sorunun naısl çözülebileceğine dair bir yazı kaleme aldı. "Devlet, tarikat ve cemaat kurana... 'Birader, senin cemaat kurmana da tamam, tarikat kurmana da tamam... Ama bir şartla: Para pul işlerine hiç ama hiç bulaşmayacaksın' diye bir şart koşarsa çözülür." diyen Ahmet Hakan, çözüm önerilerini listedi.
Hakan'ın, "Cemaatler ve tarikatlar sorunu nasıl çözülür?" başlıklı yazısının ilgili bölümü şu şekilde:
- Kuran-ı Kerim’de defalarca geçen “Hiç akıl etmez misiniz? Hiç düşünmez misiniz?” ayetleri sürekli ama sürekli gündemde tutulursa çözülür.
*
- Eline aldığı terliği, “Bu terliği giyenler rüyalarında Hz. Peygamber’i görürler”diye pazarlamaya çalışan şarlatana... “Pazarladığın terliği aldım, giydim... Ama rüyamda Hz. Peygamber’i görmedim. Ver terliğin parasını” diye çıkışılırsa çözülür.
*
- Orhan Baba’nın “Kula kulluk edene yazıklar olsun” şarkısı, günde en az yüz kere kafalara çakılsa çözülür.
*
- Pahalı otomobillerle, havuzlu villalarla, ihtişamlı sofralarla hayat sürdüren şeyhler, “Söyle bakalım... Seninki kaç lokma, seninki kaç hırka? Çabuk söyle...”falan diye madara edilirse çözülür.
*
- Her tarikat şeyhi sürekli Yunus Emre’nin tasavvuf kriterleriyle sınanırsa ve sınavdan çakan şeyh anında ifşa edilirse çözülür.
*
- Devlet dairelerine mürit ve ihvan sokmaya çalışan cemaat ve tarikatlara, “Ne oluyor lan! Başımıza ikinci FETÖ mü kesileceksiniz? Hadi yürüyün! Hadi uzayın!” denilirse çözülür.
*
- İlahi aşkın yerini paranın, muhabbetin yerini zorlamanın, ruhi derinliğin yerini şekilciliğin, nefis terbiyesinin yerini şatafatın aldığı bir ortamda... Günümüz tarikatçılığı ve cemaatçiliği “sapma” olarak nitelenirse çözülür.
Ahmet Hakan, yazısın başka bir kısmında ise Kemal Kılıçdaroğlu'nu değerlendirdi.
'Kılıçdaroğlu'nun beş temel sorunu'nu ele alan Hakan şunları söyledi:
- BİR: “İyi bir insan olmak” ile “bir siyasi hareketi çekip çevirebilecek kapasitede olmak” arasındaki devasa farkı görememesi.
- İKİ: Bir insana üç kez, beş kez, yedi kez şans verilir, ancak bir insana on kez şans verilmez. İşte bunu bir türlü anlayamaması...
- ÜÇ: Gitme vaktinin çoktan geldiğini gayet iyi bildiği, apaçık gördüğü halde... İnatla, ısrarla görmezden gelmeyi tercih etmesi...
- DÖRT: “Ne kadar yenilirsem yenileyim, asla bırakmıyorum” diyerek tarihe adını “koltuk hırsıyla dopdolu bir adam” olarak geçireceğini görememesi.
- BEŞ: “Ben buraya kadar getirdim, şimdi sıra başka arkadaşlarda” diyerek tarihe adını şanla, şerefle geçireceğini görememesi.