Korku değil, cesaret kazanmalı

Cemal Çağlı

Korku karanlığa, cesaret ise aydınlığa giden yoldur.

Karanlığı yayanlar korkudan, aydınlığa koşanlar cesaretten beslenir.

67 gündür hakları ve özgürlükleri için açlık direnişini sürdüren Nuriye Gülmen ve Semih Özakça korkuyu değil cesareti, teslim olmayı değil direnmeyi seçtiler.

Cesaret ve direnmek korku salanları öfkelendiriyor. Öfke nefreti, nefret şiddeti, şiddet acıyı ve gözyaşını getiriyor. Örgütlü kötülük, zorbalık ve cahillik hak arama mücadelesini  KHK'lar eliyle engelleyeme çalışıyor büyük yalanlar ve dalga dalga yaydığı korkular eşliğinde.

Nuriye ve Semih 2 kırmızı karanfil .

Onlar Ankara, Yüksel  Caddesinde , İnsan Hakları Anıtı önünde canlarını yatırmışlar ölüme; kin, nefret , zulüm, şiddet bitsin, adalet gelsin diye.

Biz susarsak, bakıp görmezsek, görüp gelmezsek, gelip sahiplenmezsek bu 2 karanfil solacak/soldurulacak .

Solarsa 2 karanfil ; örgütlü kötülük, zorbalık  yeni kötülükler yapmak için cesaret bulacak.

Unutmayalım!

Örgütlü kötülük ve zorbalık  dayanışmadan korkar. Denilebilir ki: Örgütlü kötülüğün panzehiri sevgi ve güvenden güç alan dayanışmadır.

Dayanışma, kötülüğü örgütleyen sermaye sınıfının kâbusudur.

Bu yüzden: Nuriye ve Semih kardeşlerimizin yaşam hakları için,  tüm hakları   gasp edilen, sürülen, çaresizliğe mahkum  edilen  eğitim emekçilerinin haklarının iadesi için dayanışmayı yükseltmeliyiz.

Susarsak korku kazanır.

Korku kazanırsa karanlıklar kuşatır.

Kuşatırsa karanlıklar, ülkeyi yangın yerine çevirir  örgütlü kötülük.

Örgütlü kötülük değil örgütlü iyilik; zalimler değil mazlumlar kazanmalı.

Yitip gitmemeli sevgili Nuriye ve Semih.

Haydi dayanışmaya, geç kalmadan!

Haydi dostlar durmanın zamanı değil, zamanıdır sahip çıkmanın.

Nuriye ve Semih  vicdanın sesidir, o sese sahip çıkmak  insanım diyen herkesin görevidir.

Son söz:

Yırtmanın zamanıdır yalanın perdesini ve yıkmanın sırasıdır korkunun duvarını!