Diyalektik akış

Bana göre güzel bir hava. Yağmurlu, esintili, soğuk… Koronavirüs salgınından önce… Bir hafta önce böyle bir havayla karşılaşsaydım güzel düşler kurardım. Öykülerimdeki erkek karakterlerin birine dönüşüverir, sevdiğim kadın için büyük denizleri aşardım.

Belki postacı olup mektupları ben götürürdüm… Ama hayır… Koronavirüs bunların hepsini engelliyor. Koronavirüs kendi düşünü kurduruyor.

İşte o Koronavirüs kalemimin ucunda belki… Belki de parmaklarımda… Bedenime girip beni yok edecek…

Yaşaması için yok etmesi gerekiyor.

Yaşamak için yok etmek… Bu, insanı aklıma getiriyor… Yaşamak için neleri yok ettik… Dağlar, denizler, ormanlar bile durduramadı insanı…

Kaçın bir gün Kuledibi’ne gidin. Merdivenleri çıkın. Orası bir dağdı bir zamanlar…

Bir dağı, nasıl bir kente dönüştürdük görün…

Kapitalizm insanlığı yok edecek bir biçimde kuruludur.

BM Genel Sekreteri Guteries, Covid-19 nedeniyle dünyanın ikinci dünya savaşından beri en zorlu krizle karşı karşıya olduğunu söyledi. 25 Milyon kişi işini kaybedebilir. (Birgün 2/2/2020)

25 Milyon insan işsiz kalsa bile ben gelecekten umutsuz değilim.

Şuna inanıyorum. İnsanlık bu bunalımı aşacak. Yeni bir insan… Yeni bir anlayış… Yeni bir dünya kurulacak…

Tarihsel akışın düzgün bir akış olacağını söylemiyorum.

Diyalektik, umuttur. Diyalektik akışlar tarihe yön verecek.

Bu tarihsel akışta kapitalizm… Kapitalizmin türevlerinin şansı yoktur.

Dünya… Uygarlık bir avuç kapitalist için değil, insan için kurulacak.

Kötü koşullarda yazıyorum bu yazıyı. İletişim araçları, yoksullar, işsizler başkaldırmasın diye ölümü sıralıyor.

İnsan ölmüyor. Canlı, çalışan ve üzülen insan ölmüyor. Tane insan ölüyor…

Peki bu ölenlerden geri kalanlar, çocuklar, kadınlar, erkekler yok mu?

Bu ölenin anası babası yok mu… ? Bu ölen yaşamadı mı?

Ölü sayısıyla korkutulan insan evinde saklanıyor. Elinde ateş ölçeri bekliyor. Kitap okumuyor. yazmıyor…

Kapitalizm ölüme giderken insanı da sürüklemek istiyor.